Καλλονή

Καλλονή: Από τα... αλώνια στα... σαλόνια

Από τις δεκαοκτώ ομάδες της Σούπερ Λίγκας η μόνη που δεν έχει παίξει ποτέ στην ιστορία της στην πρώτη κατηγορία είναι η Καλλονή: Ο σύλλογος της Μυτιλήνης, που ξεκίνησε τη φρενήρη πορεία του από το τοπικό πρωτάθλημα της Λέσβου, ντεμπουτάρει στη Σούπερ Λίγκα έχοντας ως απόλυτο στόχο αυτό το «ταξίδι» να μην διαρκέσει μόνο μία σεζόν.

Με χαμηλό μπάτζετ αλλά διοικητική σταθερότητα και συνέπεια, με νέο προπονητή τον πολύπειρο Γιάννη Μαντζουράκη και «βραχνά» το γηπεδικό ζήτημα, οι «σαρδέλες» λίγο πριν συμπληρώσουν είκοσι χρόνια ιστορίας ως σωματείο καλούνται να τα βγάλουν πέρα στην πιο δύσκολη αποστολή που αντιμετώπισαν ποτέ: Ακόμη πιο ιδιαίτερη και απαιτητική από τη μετάβαση, από τα ερασιτεχνικά, στη μεγάλη επαγγελματική κατηγορία.

Στην αρχή της σεζόν 2013/2014 η Καλλονή θα χρησιμοποιήσει το «Ολυμπιακό Στάδιο» της Αθήνας, ως έδρα, έχοντας την ελπίδα ότι σύντομα θα ολοκληρωθούν οι εργασίες ανακατασκευής του «Δημοτικού Σταδίου Μυτιλήνης». Θα είναι εξαιρετικής σημασίας εξέλιξη για την ΑΕΛΚ να παίξει μπροστά στο κοινό της όσο το δυνατό γρηγορότερο. Η παρουσία του Μαντζουράκη στον πάγκο της αναμένεται να είναι καταλυτική, μια και πρόκειται για άριστο γνώστη της κατηγορίας και των ιδιαιτεροτήτων της.

Από το περιβόητο «4-4-2 με ρόμβο» και το πρωτάθλημα του 2000 με τον Ολυμπιακό, μέχρι το 4-5-1 που λογικά θα εφαρμόσει στην Καλλονή κάθε τακτική του 64χρονου προπονητή έχει το δικό της χαρακτήρα και «ποτισμένη» με την εμπειρία του. Η Καλλονή αναζητά έναν παίκτη (όπως ο Βιθέντε που αποτελεί το μεγάλο της στόχο) ο οποίος θα είναι ο ηγέτης της μέσα στο γήπεδο και σημείο αναφοράς στην ομάδα, ενώ μεγάλο στοίχημα είναι ο τρόπος που θα καλυφθεί το κενό του Μακούμπα Καντζί: Του Σενεγαλέζου μεσοεπιθετικού που ήταν κομβικός παίκτης, πέρυσι στο δεύτερο μισό της σεζόν, και συνεχίζει στον Λεβαδειακό.

Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο δεν μπορεί να είναι μονόδρομος κι αυτοσκοπός για την ΑΕΛΚ. Οι «σαρδέλες» αν μείνουν στη φετινή Σούπερ Λίγκα θα έχουν σημειώσει επιτυχία ισάξια, αν όχι μεγαλύτερη, της παρθενικής ανόδου τους. Μπόλικα «αν» συνοδεύουν μία πιθανή εκτίμηση της κατάστασης: Αν αντέξει το «ξεσπίτωμα» και το πόσο αυτό θα διαρκέσει, αν έρθει ένας παίκτης τύπου Βιθέντε, αν η αμυντικογενής και προσεκτική τακτική αντεπιθέσεων του Μαντζουράκη στεφθεί με επιτυχία, αν τα Ελληνόπουλα τραβήξουν το κουπί που τους αναλογεί, η Καλλονή μπορεί και να κάνει το μεγάλο άλμα παραμονής.